اضطراب و وحشت

حملات وحشت دوره های ترس شدید یا احساس عذاب در حال افزایش و توسعه می باشد که در یک زمان بسیار کوتاه تا ۱۰ دقیقه رخ می دهد و حداقل با چهار مورد از موارد زیر همراه است:

• ترس شدید ناگهانی
• تپش قلب
• عرق کردن
• لرزش
• تنگی نفس
• احساس خفگی
• درد قفسه سینه
• تهوع
• سرگیجه
• احساس جداشدگی از جهان
• ترس از مرگ
• بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دست و پا و یا کل بدن
• لرز یا گر گرفتگی
حملات وحشت و اختلال ناشی از وحشت با هم یکسان نیستند. اختلال ناشی از وحشت شامل حملات وحشت مکرر همراه با ترس های ثابت از حملات آینده می باشد و در اغلب موارد فرد از قرارگیری در موقعیت هایی که او را به یاد حملات پیشین می اندازد اجتناب می کند. تمامی حملات وحشت نتیجه ی اختلال ناشی از وحشت نمی باشند؛ شرایط دیگر نیز ممکن است یک حمله وحشت را آغاز کند. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
توصیه های مرتبط با وحشت اضطراب
آشنایی با حمله وحشت – مبانی
حملات وحشت بی شک وجود دارند. شما درگیر مسائل روزمره زندگیتان هستید که ناگهان قلبتان می کوبد، نفس نفس می زنید و به عرق کردن و لرزیدن می افتید. شما از این می ترسید که حمله قلبی به شما دست بدهد یا دیوانه شوید و یا بمیرید. سپس ۱۰ دقیقه یا بیشتر، حمله متوقف می شود. چه اتفاقی افتاده است؟ شما یک حمله وحشت را تجربه کردید. حملات وحشت در سنین ۱۵ تا ۲۵ سال نسبتا شایع هستند. اگر شما حملات متعدد وحشت داشته باشید، ترس از حملات بعدی نیز به شما اضافه خواهد شد. موارد زیر نیز در این مسئله قابل ذکر هستند:
• افتادگی دریچه میترال
• کاهش قند خون
• حمله قلبی
• ترس از اجتماع
• موقعیت هراس ( ترس از عدم توانایی برای فرار، مانند پرواز در هواپیما و یا بودن در جمعیت)
اختلال اضطراب تعمیم یافته نگرانی بیش از حد و غیر واقعی در طی یک دوره حداقل شش ماهه می باشد. این امر با حداقل سه مورد از موارد زیر همراه است:
• بی قراری
• خستگی
• اشکال در تمرکز
• تحریک پذیری یا خشم انفجاری
• تنش عضلانی
• اختلالات خواب
• تغییرات شخصیتی مانند اجتماعی نبودن
اختلالات ترس، ترس های مداوم، مکرر و شدید از چیزهای خاص (مانند مار، عنکبوت، خون) و یا موقعیت های خاص (مانند ارتفاع، صحبت کردن در جمع، اماکن عمومی) می باشد. این مواجهه ممکن است منجر به حمله وحشت شود. ترس از اجتماع و ترس از مکان های شلوغ از نمونه های اختلالات ترس می باشند.
اختلالات استرس پس از سانحه توصیف کننده ی مواجهه با مرگ یا در معرض مرگ قرار گرفتن (مانند آتش سوزی، سیل، زلزله، تیراندازی، ضرب و شتم، تصادفات خودرو و یا جنگ) یا رویدادی که امنیت و رفاه شخص یا دیگران مورد تهدید قرار بگیرد، می باشد. سانحه های رخ داده می توانند در افکار و رویاها با ترس، احساس درماندگی و وحشت مجددا ظاهر شوند. رفتارهای متداول عبارتند از:
• اجتناب از فعالیت ها، مکان ها و افراد تحریک کننده خاطره سانحه
• اشکال در تمرکز
• گوش به زنگ بودن ( دائما در حال توجه دقیق به اطراف بودن)
• احساسات کلی افسردگی و عذاب همراه با کاهش هیجانات (مانند احساسات عاشقانه یا امید و هدف برای آینده)
علائمی مانند درد قفسه سینه، تنگی نفس، تپش قلب، سرگیجه، غش و ضعف الزاما به اضطراب و استرس مرتبط نیستند و باید توسط پزشک مورد بررسی قرار بگیرند.